Vanochtend stak deze overal in mijn time-line de kop op: http://www.chapeaumagazine.com/nl/headlines/2015/11/joblog711/

Een zaterdag-blog over gratis brillen, en echt in de eerste instantie werd ik er blij van, maar bij de tweede keer lezen werd ik er iets minder vrolijk van. Want eigenlijk lees ik alleen een motie van wantrouwen naar ketens toe, in plaats van een mooi gefundeerd stuk over beleving bij mijn particuliere collega’s. Ik waardeer de discussie over het onderwerp en voor heel veel dingen valt iets te zeggen. Maar ik voelde me na het lezen van dit stuk propaganda bijna ontdaan van alles waar ik voor sta.

Twijfelen aan vakmanschap, mijn vakmanschap is bijna een regelrechte oorlogsverklaring. De tijd en energie die ik gestopt heb in de opleiding, de vrijwillige stages etc, daar ga ik je niet te veel mee vermoeien. Echter wil ik wel graag een klein beetje tegengas geven aan dit gekleurde statement.

Gratis brillen of de goedkope brillen versus de dure en vooral niet gratis brillen:

In de rechterhoek: Vinden we designer monturen, exclusieve materialen, nieuwste aanmeet technieken, onderzoeken die ansich ook in een ziekenhuis gedaan kunnen worden, optometristen en orthoptisten, een keur aan glazen, vakmanschap, maatwerk en top-notch service. Dit voor de absolute hoofdprijs!

In de linkerhoek: Vinden we monturen die in productie tempo uit fabrieken gestampt worden, opticiens en verkopers, professioneel maar relatief “eenvoudig ” meetapparatuur, brillenglazen voor de gemiddelde bewoner van Nederland, vakmanschap, en service van “doe maar normaal dan doe je al gek genoeg”. Dit voor een relatief lagere prijs.

Vakmanschap, die vinden we terug in alle twee de hoeken. Zowel bij ketens als bij particulieren vind je gepassioneerde mensen die van hun werk houden, die dit met liefde en met een grote graad van kunde uitvoeren. Het enige verschil, is de organisatie die er boven hangt.

De organisatie bepaald, je wordt geen grote keten die 30% marktaandeel hebt als je je richt op een niche doelgroep, de focus zal liggen op een gemiddelde in het land (of provincie voor mijn part) van keuze. Je moet gewoon je producten goedkoop inkopen door slim te ondernemen en te handelen op een eeuwig veranderende markt. Doe je dit juist, kun je dit weer aan de man brengen met voldoende winstmarge. Doe je het niet juist… Nou ja, dan heb je er weinig van begrepen.

Als particulier zal je je juist gaan richten op die niche groep, die selecte groep die wat bijzonders zoekt. Ook daar wordt op de juiste manier ingekocht en met de juiste winstmarge doorverkocht. Je betaalt er meer voor omdat jij tot die niche groep hoort.

Ga de optiekwereld eens letterlijk bekijken zoals de huidige samenleving is opgebouwd. De rijken en de boven-modaal mensen zie je gewoon vaker terug bij een particuliere opticien. Deze mensen met hun Hublot horloges, Louboutin schoenen, Italiaanse snit, boodschappen van A-merken, jaguars en kapitale villa’s in het gooi, kopen nu eenmaal een hogere kwaliteit omdat de levensstijl het voorschrijft.

Jan modaal wil nog wel eens schipperen, af en toe ruiken aan het goede leven… Maar ook niet vergeten waar we vandaan komen en vindt realistisch blijven belangrijk, en zal voor een goede bril met de juiste verwachtingen ook aan durven kloppen bij een keten.

Aan de andere kant, heb je onder modaal of armoede grens, die kopen inderdaad bij de goedkopere ketens en die komen inderdaad graag als een bril bijna niks kost. Het is niet anders, zo is het al tijden en het zal niet veranderen, tenminste niet in de nabije toekomst.

Vakmanschap is op veel manieren te interpreteren, maar vakmanschap is in elk geval wat elke klant van ons verdiend. Wel of geen voedselbank bezoeker. Particulier in hoog segment… of discount keten.

Voor mij persoonlijk staat vakmanschap voor maar één ding, de verwachtingen van je klant op de juiste manier voldoen.

Ferdinand.