Sommige brillen, zijn smerig en dan bedoel ik ook echt gewoon puur ranzig. Het soort bril die een complete flora en fauna lijkt te hebben. Meer diversiteit herbergt dan de Galagapos Eilanden, ranziger ruikt dan de gemiddelde vuilnis stortplaats in India. Een bril die het water in je schoonmaakbadje doet opkleuren in vijftig tinten bruin.

Ik vraag mij altijd af wat de mensen bezield die deze bronnen van klein chemisch afval op hun neus geparkeerd houden. Hoe is het thuis, hoe staat het gesteld met de was, hoe houden ze alles bij? Stel je toch voor dat je heel braaf je afwas weken lang geparkeerd laat staan in de gootsteen, het levert in elk geval dezelfde kleuren op in het water als in het trilbadje.

Natuurlijk maak ik zo’n bril uiteindelijk wel schoon, het is toch mijn werk hé. Glazenwasser van een briljante klasse, maar dit natuurlijk wel met de hoognodige maatregelen: een hazmat suit, tangen voor het aannemen van de bril, hogedruk reiniger, staalborstels. Mannen met witte pakken taferelen, onder dat motto als ik geen witte jas meer aan mag, dan maar een wit pak toch? Nee even heel serieus, de mensen krijgen wel een nette reminder over het schoonhouden van de bril en er volgt een nette reiniging van de bril. Al is het alleen maar om ervoor te zorgen dat die put lucht gemaskeerd wordt, en het weer een beetje oogt.

Ik wil dan ook graag een groot pleidooi houden voor het schoonhouden van brillen! Het is echt niet zo lastig, een mooi microvezel doekje, een mooi flesje schoonmaak vloeistof voor de glazen, één keer per zes maanden kom je bij mij voor nieuwe neuspadjes. Je hebt en houdt een bril die in perfecte conditie is, je bril kan niet worden vernield door brilkabouters die in de plaatselijke paddenstoelen wonen die kunnen gaan groeien als je je bril vooral niet netjes bijhoudt.

Stop de verwaarlozing, heb compassie met je bril, heb compassie met diegene die je bril moet schoonmaken, hou van je zelf. Hou je bril schoon! Dank U.