Hoe snel kan je optiek terug brengen naar de grondbeginselen? Het is een interessante vraag die mijn geest deed borrelen van verlangen toen ik mij ten midden bevond van mensen die aan het begin staan van een lange vruchtbare optiek carrière.

Optiek is een simpel beroep in de beginselen, maar het simpel uitvoeren van optiek kan verdomd lastig zijn. Zolang je het beeld helder kan houden, kan je je klant ook goed laten kijken. Voor ogen telt, een oog is relatief rond dus het is maar afwachten hoe die rolt en wat het eind resultaat is.

Maar als je kijkt naar het hier bovenstaande is de vraag, maar worden er dan niet veel fouten gemaakt in een wereld waarin het simpel houden zo lastig is? Het antwoord is relatief simpel, ik maak zelden fouten, want ik heb moeite me te vergissen in wat ik zie en waarneem. En daardoor voordat ik dan eens een fout maak, maak ik hem niet. Zo simpel is optiek.

Binnen de optiek, draait het om eigenwijs zijn, eigenwijzer dan de rest. Beter willen zijn dan de rest, in zekere zin onsterfelijk worden. Als opticien ben je overal op tegen, totdat je een besluit hebt genomen, dan ben je er voor. En dan kan je op basis van al je kennis, ervaring het perfecte product voorschrijven. Op dat moment telt, je moet schieten om te kunnen scoren.

Optiek, hoe simpel kan je het houden. Je gaat het eigenlijk pas zien, zodra je het door hebt. De liefde voor het vak is enorm, en simpel houden is de grootste kunst die je kan bedenken. Ik hou van het werken in de optiek sector, zolang het werken in de optiek is waar ik van hou. En ik hoop enorm dat dat gaat tellen voor alle nieuwe opticiens!

Ik besef mij dat mijn schrijfsel vandaag elke mogelijke taalkundige regel aan de laars lapt, en weet je vandaag kan mij dat weinig schelen. Vandaag is een groot literaire geest ons ontvallen. De grootmeester van de taaltoverschool is overleden, een taalkundige inspiratie. Moge hij rusten in vrede.

En als ik zou willen dat je het begreep, dan had ik het je wel beter uitgelegd.