Wat mag je verwachten van een bril die minder kost dan de special edition lord of the rings collectie op Blu-ray? Een montuur dat in elkaar geflanst is door een robot bediend door kinderhandjes in Bangladesh? Fair enough. Kunststof glazen die het moeten doen met een beschermlaagje van mindere kwaliteit dan bijvoorbeeld Gorilla Glass van de gemiddelde smartphone? Ook geen probleem, de kosten moeten naar beneden. Hippe trends? Zijn geregeld, zolang je de Aldi of de Lidl maar aanhoudt als je catwalk. Een bril die recht staat, nu ja dat moet lukken toch? Immers als je een gorilla gebarentaal kan aanleren, als iemand zoals Bonnie St. Claire een bn’er kan zijn, dan mag een bril recht zetten geen probleem zijn toch?

En toch, juist het enige waarbij ik vind dat het geen onderscheidt mag maken of je de bril nu koopt, bij je zelfstandige opticien om de hoek, of bij de plaatselijke drogist zijn de grootste verschillen merkbaar. Een dame kwam met een foeilelijk kunststof brilletje aanzetten, gekocht bij de drogist, die ene die pretendeert zo te houden van ogen. Of ik hem even goed wou zetten, want ze was al 3 keer terug geweest, maar de bril hoorde zo te staan was haar verteld. Kijkend naar de bril leek mij dat niet te kloppen, linkerglas nagenoeg geplaatst op het hoorvllies als een veel te vlakke contactlens, het rechterglas geplaatst op beeldschermafstand. Het leek mij niet praktisch kijken voor een zonnebril, zeker niet nu we de mooiere dagen weer voor de boeg hebben.

Na het front eens grondig bestudeerd te hebben, plan van aanpak te hebben gemaakt. Besloten om toch ook nog naar de veren te kijken, slecht plan, slechtere afstelling. Er moet gezegd worden dat er geprobeerd is de bril aan te passen, ik bedoel in al die jaren ben ik nog nooit een vakkundiger kierende scharnier tegen gekomen dan bij deze bril. De linkerveer stond naar schatting een kleine 3 tot 4 centimeter hoger/lager dan de rechterveer. Ook stond ie zo gecurved dat nagenoeg de orbitale baan van ur-anus werd beschreven door dat arme linkerveertje. En hoe sterk brilkabouters ook zijn, zelfs deze mate van hooliganisme gaat ze veel, veel te ver.

Dan waren er nog de veertips, daar heb ik maar 1 woord voor, “hockeystick”. Je zou van minder flaporen krijgen. De reanimatie van dit mondriaantje op ghb, duurde 1 kop thee & 1 beschuit met roze muisjes. Maar na een kwartiertje werken, buigen en huilen leek het weer op een heuse Rembrandt na een restauratie. De bril voelde beter aan dan dat het ooit heeft gedaan, mijn klant tevreden, ik tevreden.

Ik zou nog wel graag aan die hoog gemotiveerde kauwgom kauwende pornoblonde hockeyster werkend bij oogliefde, willen verzoeken dat als ze weer een bril zo weet te verkrachten, dat ze die dan met dezelfde liefde in ur-anus kan stoppen. Want jongens toch aan toe, als dit soort mensen in de buurt mogen worden gelaten van brillen. Dan stel ik voor om de aankomende restauratie van enkele van Gogh’s over te laten aan een tbs kliniek, en kunnen wij als opticiens beter worst gaan verkopen.

I-love brillen, you love brillen, maar doet eye-love dat ook?