2017, het had zo’n leuk jaar kunnen zijn voor ons optiekers, maar tot op heden lijkt elke maand wel in het teken te staan van “how low can we go” brillen journalistiek. De maand april leverde maar liefst 2 dagen zonder enig echt noemenswaardige brillen berichten, tot vanochtend de volgende koppen weer omhoog kwamen drijven. “Opticiens voelen de hete adem van prijsvechters”, “Eyelove ziet bewijs dat brillen onnodig duur zijn”. En ja hoor daar zijn we weer! Je zou toch bijna gedacht hebben dat april een normale maand zou worden.

Brillen zijn onnodig duur vindt Eyelove, en dat is zonde. Want eigenlijk is deze hele uitspraak een brevet van onvermogen, want snapt meneer Eyelove dan wel wat nodig is om een kwalitatief goede bril te maken? Snapt meneer Eyelove dan wel hoeveel tijd het kost, om een degelijke refractie te doen? Snapt meneer Eyelove wel dat vakmensen geld kosten? Snapt meneer Eyelove het überhaupt wel? Stel dat we ervan uitgaan dat de mensen in Nederland graag kwaliteit en vakmanschap zoeken, dan denk ik dat we moeten concluderen dat meneer Eyelove het principe niet snapt. En dan vindt ik zijn gesponsorde stuk in de krant deze maand volstrekt onnodig!

Echter heeft meneer Eyelove wel begrepen dat in een samenleving die zich graag spiegelt aan de “fast, easy and supersize me” samenleving van Amerika, een hele grote groep Nederlanders een easy fix wil, Goed kijken is een utopie, men wil zien wat men wil zien, Oost Indisch blind om maar zo te zeggen. Voor een lage prijs accepteert men graag een inferieure kwaliteit, van glazen, montuur, refractie, lenzen. Je ziet dat in alles terug, en dat pakt meneer Eyelove wel heel goed op. En vanuit die filosofie kan ik hem niet anders dan gelijk geven, brillen zijn onnodig duur….. ervan uitgaande dat dit telt voor 17miljoen Nederlanders.

Wat ik denk dat meneer Eyelove vergeet is dat niet heel Nederland een butt-bril wil, dat mensen echt wel iets van kwaliteit snappen, en mensen nog steeds geen bril willen aanschaffen die je misschien ook wel bij de Aldi had kunnen kopen in de uitverkoopbak. Luister, hoe goedkoop ook een bril kan zijn, het is moeilijk iemand met je ogen toe te vertrouwen die meer geïnteresseerd lijkt te zijn in een nieuwe potentiële tinderdate, dan in jou perfect zicht te geven. Mensen die dat wel durven, die gun ik  dan ook een morbide obesitas, vanaf je 40ste in een elektrisch rolstoel, ontbijt/lunch/avondeten van de mac en maar lopen raaskallen over dat de The Netherlands should be made great again! Goedkoop is altijd duurkoop, de voorbeelden zijn legio… Jouw wens voor een fast, easy supersize me treatment kan je overal vervullen. Fastfood om de hoek, lenzen en brillen bij de kiloknaller drogist, leven vanuit bed is dichterbij dan je denkt!

Voor de mensen die wel graag opzoek zijn naar kwaliteit, eigenzinnigheid, geen dertien in een dozijn. Kom langs, en laat je verrassen… Wees trots dat je een Nederlander bent, laat je niet verleiden om je in het hokje van wanna-be Amerikaan te plaatsen! Make yourself great again first!

Hete adem in onze nek, hilarische kop ook eigenlijk! Misschien lijkt het meer op een putlucht uitgeademd door een te zware, twee tanden tellende, moonshine drinkende hillbilly in een scootmobiel die graag zijn eigen bedrijf “great again” wil zien. Concurrentie mijn bescheiden achterwerk in elk geval.