Lelijke brillen verboden! Zomaar out of the blue, geen context, wars van enige nuance, gewoon lelijke brillen niet toegestaan. Polette is de naam de partij verantwoordelijk voor deze uitspraak, polette de enige opticien met een ondernemingsplan op een A4’tje, een marketingcampagne van 4 woorden, polette de winkel van Henk & Ingrid.
Lelijke brillen verboden, het staat verdorie gewoon op een vuilnisemmer voor de deur!
Ik kreeg deze tekst (op een vuilnisemmer for crying out loud) voor het eerst onder ogen, en ik raakte van mijn apropootje, lelijke brillen zijn verboden? Wie bepaald wat lelijk is, wie bepaald wat mooi is? Ik voelde me gediscrimineerd, etnisch geprofileerd met mijn meningen gegarandeerd brillen. Ik durfde niet naar binnen als ik al wel zou willen. Wat zouden ze denken van mij, zouden ze mij nastaren? Zouden ze roepen “ga terug naar je eigen opticien, wij moeten jou soort niet hier“. Het angstzweet liep over mijn rug en voor het eerst raakte ik onzeker over wat ik op de neus van mensen zet.
Dus ’s avonds thuis met een goede koffie en een lekkere jazz playlist op spotify deed ik wat iedereen zou doen, de website van polette openen. Want de site zou mij laten zien wat lelijke brillen definieert, zou mij laten zien wat ik dan moet dragen, en moet voorschrijven aan mensen die niet als lelijk gezien willen worden door de gemiddelde Henk en Ingrid. Het resultaat was, laat ik het voorzichtig stellen, onbevredigend. Er wordt niet gesproken over wat een bril lelijk maakt, de monturen die online aangeboden werden waren niet wereldschokkend, het behelst acetaat van een standaard kwaliteit, in vormen die grotendeels 13 in een dozijn zijn. In plaats van de gewenste optische opgewondenheid die ik zou krijgen bij het aanschouwen van de “DaVinci code” voor opticiens, kreeg ik iets wat met een overdosis aan viagra nooit meer goed zou komen. Het kwam hard binnen, Polette is er niet op uit om de wereld te verfraaien met prachtige hoogstaande monturen, met een concept die mensen doet roepen, woah wat een gave bril, hoe ben je aan deze limited editie gekomen! Hij staat je prachtig, maar ik zou dit niet kunnen dragen, maar misschien heeft de opticien wel net zoiets gaafs voor mij! Ik ga meteen even kijken.
We worden terug de hokjes in gedwongen, cultuurbarbaren zijn het!
Polette zoekt geen paradijsvogels, sterker nog, de lelijke brillen verboden campagne is er om er voor te zorgen dat de paradijsvogels uitsterven. Mensen terug plaatsen in hokjes, zorgen dat ze voldoen aan het “standaard” beeld wat domineert in de maatsschappij, zorgen dat je niet te veel opvalt in de Aldi en Lidl. Lelijke brillen is volgens polette alles afwijkend van de standaard, lelijke brillen volgens polette standaard is voor mij alles wat optiek zo mooi maakt. Monturen die eruit zien alsof ze een product zijn van een geadopteerd kind opgevoed door Salvator Dáli en Pablo Picasso. Monturen die tekeer gaan tegen de stroming, monturen die het effect hebben, net alsof je de hulk in een tutu zag dansen door het Louvre. Hokjesloos, egoïstisch, superstar materiaal.
Ik ben ansich niet tegen pretentieloos, ik snap best dat dat niet in elke Nederlander een Elton John huist, en gelukkig ook maar niet. Anders zouden we met zijn allen snel uitsterven, weliswaar met een degelijke muzikale nalatenschap, maar toch. Het is goed om monturen aan te bieden die bedoeld zijn voor een Henk en Ingrid die gewoon een degelijke bril zoeken, zonder al teveel poespas, voor een mooie prijs. Het is echter niet goed om angst te zaaien. Lelijke brillen, wie ben jij om te zeggen dat een prachtige Theo, lelijk is? Stel dat ik met mijn Theo Tow, de Polette binnenstap in Amsterdam, is die mening in Amsterdam dan dezelfde als de mening van de collega’s in Utrecht? En wat als een opticien ter plekke dan een slechte nacht heeft gehad, stel hij/zij is doorgezakt, of is keihard gedumpt, omdat zijn/haar partner liever geen “lelijke opticien” in bed had? Hoe gekleurd is dan de mening?
Lelijke brillen verboden, heel misschien hadden ze de vuilnisemmer waarop deze aanstootgevende slogan staat, gewoon moeten vullen met de huidige collectie die ze aanbieden. Misschien hadden ze gewoon moeten investeren in een spraakmakende collectie die de boute statement ondersteund in plaats van onderuit haalt? Misschien, misschien, misschien…. Misschien wil ik in de toekomst wel nooit meer geholpen worden door een lelijke opticien. Maar tot die tijd, wil ik graag geholpen door een opticien die weet waar hij of zij het over heeft, die mij er goed uit kan laten zien met een bril. Ongeacht waar die ook vandaan komt!
Lelijke brillen bestaan niet, elke bril die voorzien is van een goed advies en goed past bij de drager is gewoon mooi. Lelijke meningen bestaan echter wel, en “lelijke brillen verboden” is een schoolvoorbeeld daarvan.
Fijn dat jullie weer dit stuk gelezen hebben :), ik zou het waarderen als jullie de moeite willen nemen om dit stuk te delen, want #delenisgratis hé! Ook ben ik te vinden op Facebook klik hier, om lid te worden van de community. Bedankt voor het lezen en de liefde :).