Je bent opticien, je hebt je gedegen opleiding netjes afgerond, je hebt je bekwaamt in verschillende facetten van het vak, je meet al jaren lang mensen op en stuurt mensen daar waar nodig door naar de oogarts. En op een goede dag komt er een cliënt terug met een oogarts voorschrift en conservenblikken vol vooroordelen in de ogen, “want de Oogarts zei”.

Geluk bij een ongeluk is misschien wel dat deze cliënten niet meer alleen voorkomen na een doorverwijzing vanuit ons, maar tegenwoordig ook  omdat een gemiddelde cliënt eerst dokter Google heeft geraadpleegd en 90% ervan overtuigd is dat ze te maken met een acute netvliesloslating en gegarandeerd blind worden binnen 5 werkdagen. Na een bezoek aan een ziekenhuis vol indrukwekkende mensen in dito indrukwekkende witte jassen is de conclusie meestal niet zo erg als dokter Google impliceerde en heeft het overgrote deel van de mensen gewoon een correctie nodig. Men verlaat het ziekenhuis met een geschreven voorschrift en het eigen risico aan gort, maar daar begint pas het gekloot voor ons, een shitload aan cliënten met vooroordelen voor ons als goedwillende opticiens.

Mag je als opticien zonder witte jas nog wel iets vinden van een refractie gedaan door afdeling oogheelkunde?

Want zet ons af naast iemand die met een witte jas naar een paar ogen heeft gekeken, zijn wij in de ogen van menig cliënt (die überhaupt niet alles meer heel scherp ziet), maar een stel prutsers. Want in het ziekenhuis weten ze echt pas alles van ogen! Op veel voorschriften van de afdeling oogheelkunde staat toch echt “Gaarne narefractie, additie nog te bepalen” . En als opticien weet je wat dat inhoudt, cliënt vastsnoeren in de stoel en alles even nalopen om te kijken of de visus eventueel nog beter kan, kijken of de cliënt echt rustig kijkt met de gemeten waarden, of dat er nog wat finetunen nodig is. Maar heb je dat al eens uitgelegd aan een cliënt die je het voorschrift geeft en zegt, “Ja ik ben effe bij die oogarts geweest, en die zegt dat ik dit nodig heb…. effe een leesbril dus doe dat maar”.

Even een leesbril is gewoon even geen optie met een recept dat het volgende laat zien     R S+1.25 C-2.00 as 87, L S+0.75 C-0.75 as 96 additie nog te bepalen. Maar vreemd genoeg lijkt dat bijna nooit te landen bij onze cliënt vol vooroordelen, want de oogarts heeft gezegd…….. zodra je tegen de cliënt zegt dat je het nog even moet nameten, lijkt de gemiddelde bevooroordeelde cliënt ten tijde van de controle bestraald te zijn met pure gamma stralen en veranderd de cliënt in briezende, stoomblazende, exploderende bloedvaten, irrationele Hulk in het rood. Want hoe is het toch mogelijk dat jij, uitgerekend jij, jij met je afgeronde gedegen opleiding, jaren lange ervaring meer bekwaam zou zijn met de ogen van de cliënt dan de man of vrouw in een witte jas?!

Visus 1.0 zonder finetunen, want daar zijn de opticiens voor.

Het argument dat de jongens en meisjes op de afdeling oogheelkunde vooral bezig zijn met iemand een zo’n hoog mogelijke visus te geven, en dat wanneer dat bereikt is, de refractie meestal stopt. Doet geen wonderen voor het humeur van de op dat moment licht geïrriteerde cliënt. Het verhaal, dat ze waarschijnlijk zijn gecontroleerd door een optometrist, orthoptist of toa, wordt ook veelal gezien als lariekoek want er was een witte jas! En een witte jas lijkt gelijk te staan aan een oogarts. Wat ik dan aangeef aan klant? Meestal speel ik het spelletje mee, en geef ik aan dat de oogarts aan ons gevraagd heeft om het heel even te controleren, gewoon een dubbele controle. Want de beste arts van dienst wil het graag zeker weten. De verkopen worden meestal opgebouwd vanuit het initiële advies van de jongen of meisje in de witte jas, in combinatie van een controle  met een pasbril.

Wanneer witte jassen magisch zijn… Dan moet er iets veranderen.

Witte jassen lijken nog steeds iets magisch te hebben voor cliënten die al dan niet met een doorverwijzing van ons zijn beland bij een afdeling oogheelkunde. En dat is ergens jammer, want wij zijn de plekken waar de magie pas echt wordt. Pasklare oplossingen zijn er niet meteen, maar ervoor zorgen dat het beroep opticien voor vol aangezien wordt is een hele grote stap de goede richting op…

“Want de opticien-blogger zei” Be sociable and share. Het zou ook tof zijn om de community leuk te vinden, en dat kan weer hier.