Optiek voor nitwits, optiek voor dummies, of voor absolute beginners. Ik zie jullie denken, waarom deze blog-column? Er wordt toch veel uit directe kring gevraagd om iets minder technisch, iets meer Jip&Janneke, iets meer op instap niveau. Nu wie ben ik om daar geen gehoor aan te geven. Daarom met heel veel liefde, optiek voor niet optiekgeeks!
Een mooie maandagochtend, je hoofd voelt pluizig na een weekend vol nachtbraken op het hoogste niveau. Je eerste koffie verhit je lichaam harder dan de maandagochtend set in de sportschool die je enthousiast hebt overgeslagen, je scrollt door het nieuws op je nieuwe tablet en terwijl je nipt van je koffie en je blik afwendt van je scherm met weer een politiek dilemma door de Nashvilleverklaring. Knipper je, één keer, twee keer, drie keer…… Maar de Porsche in je carport lijkt eerder een Kevertje. Wrijven maakt het niet beter, je ooit zo trotste wonder uit Stuttgart is niet veel meer dan een torretje op steroïden volgens je ogen. Tijd voor een bezoekje aan de opticien!
Éénmaal gearriveerd op de plek van bestemming, wordt je waarschijnlijk aangesproken door een opticien die als het goed is heeft geleerd voor het vak. Een gemiddelde opticien zal in elk geval ervoor kiezen om je klachten te inventariseren. En alhoewel het in dit geval makkelijk is (immers je ziet op afstand veel minder scherp dan de jaren hiervoor), kan het ook zijn dat je bijvoorbeeld veel, maar dan ook veel minder scherp ziet als je iets probeert te lezen. Dit fenomeen noemen wij als opticiens, ouder worden. Maar omdat jij je Porsche minder helder ziet, en als je dan toch heel eerlijk bent, eigenlijk alles wel op afstand. Behalve je partner dan, want die is er op afstand steeds beter uitgaan zien, moet je en mag je er vanuit gaan dat je naar alle waarschijnlijkheid een sterkte voor veraf nodig hebt.
De opticien bepaalt in de meetruimte door middel van een aantal tests of je een bril of lenzen nodig hebt voor afstand kijken, of juist voor dichtbij kijken. De tests die zijn een opsomming van glaasje één tot en met twee, de glazen die ervoor komen zorgen dat je de letters op een afstand van 6 meter steeds helderder en helderder worden. Dit trucje herhaalt zich keer op keer tot ze uiteindelijk weer slechter worden. Als de opticien de pure sferische correctie heeft gemeten, krijg je een plaatje van een “doucheputje” (zoals de opticien het noemt) voorgeschoteld…. Een haarloos doucheputje, dat dan weer wel, en gelukkig niet zoals thuis. De bedoeling is dat dat doucheputje uiteindelijk zo helder mogelijk is, ongeacht het glaasje wat de opticien ervoor draait. Aan het einde van die test heeft de opticien je cilinder ook nog bepaald.
Kegeltje bij staafje heeft de opticien na de testsequentie waarin ook een aantal binoculaire testen (testen waarmee de opticien test of je wel met twee ogen kijkt) zijn opgenomen, een resultaat. Een resultaat die bepaald of je het inderdaad minder ziet, of dat het toch tussen je oren zit (pun-intended). Vanuit het resultaat ga jij eigenlijk altijd door naar de oplossing, een mooie bril, of lenzen als het echt moet dan. De opticien in kwestie zal je meestal graag helpen met het uitzoeken van een mooi montuur. Belangrijk hierin is vooral of het montuur bij jou past. Even heel simpel gesteld, ben jij een Elton John of een Lady GaGa, dan heb je geen onopvallende bril nodig. Ben je meer een Mark Rutte of een Cisca Dresselhuys dan neem je een relaxte bril die gewoon op je neus hoort, in elk geval 1 zonder al teveel poespas.
Aan het einde van de rit, zit je thuis aan de koud geworden koffie te staren door je nieuwe bril met een sterkte van -3.00 naar je glimmende rode Porsche 911 die onder je carport staat te shinen. Het lezen van je tablet is vreemd genoeg iets minder geworden, maar hé daarvoor kunnen we het lettertype gaan vergroten. Alleen je partner, die was toch echt fijner en zachter qua belijning zonder bril dan met. Opticiens miracle workers, maar of je er altijd zo blij mee moet zijn…. 😉
Opticien, het mooiste beroep wat je zou kunnen verzinnen, een beroep waar je voor iemands anders zijn of haar ogen zorgt met het grootst mogelijke respect voor ogen. En dat is voor jou als consument een fijne gedachte. Maar wat als ik je vertel dat dat lang niet het geval is? In Nederland mag iedereen zich opticien noemen, ik – mijn buurman – jij als consument bent net zoveel opticien als ik, wanneer je het uitspreekt dan. Hoe geruststellend is de gedachte dan uiteindelijk nog?
Nieuwe blog, Nieuwe column… Optiek voor beginners. Vond je het wat, vergeet dan ook niet de community te liken, want daar vind je nog zoveel meer 🤗. Liken doe je hier
OpticienmetBaard 