Sommige mensen wil je gewoon heel graag met een serieuze hoornvlies ontsteking in het gezicht slaan. Niet willen luisteren, stik-eigenwijs, en altijd triomfantelijk op controle komen dat ze weer een jaar hebben overleefd met hun half jaar setje. Maar heel soms, heel soms bestaat er gerechtigheid.

Het verhaal begon begin 2018, ze wou lenzen, want -4.00 dioptrieën per oog. Paar kleine punten van aandacht, het mocht geen geld kosten en ze was nogal, en laat ik het voorzichtig brengen, makkelijk met haar routines. Door dit soort dingetjes bleek ze vroeger ook al geen doorslaand succes met lenzen. Zij schreeuwt problemen all over de hele casus, zonder één lens te hebben aangepast vanuit mijn kant. Maar je bent specialist of niet, dus heb ik een aanpassing gedaan met een ruime instructie over onderhoudt van lenzen (lees, ik heb haar geadviseerd om in haar specifieke situatie te kiezen voor daglenzen).

Waarom zou je ook luisteren naar een contactlensspecialist toch? Koppigheid lijkt een verworven recht die beschermd moet worden ongeacht de gevolgen.

Na elke “te dure” optie verkend te hebben, vertrok ze uiteindelijk met een set maandlenzen met de uitgesproken hoop en wens dat ze gewoon haar best gaat doen met haar lenzen en draagroutine. Regelmatig op controle komt, en braaf een half jaar met haar lenzen doet. De eerste tekenen aan de wand van problematiek hadden moeten zijn dat ze haar lenzen met haar vloeistof niet schoon genoeg kreeg, en daardoor wat rodere ogen dan normaal kreeg. De aanpassing in vloeistof (waterstofperoxide) deed haar werk de lenzen werden goed schoon en ze leek uiteindelijk vrij gelukkig. De eerste halfjaarlijkse controle ging verbazingwekkend goed en met een goed gevoel gingen we weer over naar een nieuw half jaar setje. En tot afgelopen week had ik haar niet meer gezien.

De zon scheen fel, en ze beende naar binnen… er klopte iets niet. Ik had haar al tijden niet meer gezien met een bril op. Een wantrouwende blik beantwoorde ze met een “moet van de oogarts”, het bleek dat een reisje naar Engeland heeft geresulteerd in een 3-daagse opname in een medisch centrum onder behandeling van een oogarts.

Diagnose? Corneal Ulcer, reden ze was niet zo netjes met haar lenzen geweest en onderhoudsroutine lag toch sneller in de prullenbak dan afgesproken. Het te gemakzuchtige gedrag had ervoor gezorgd dat ze vertrok op een reisje over de plas met lenzen die al een lichte irritatie leverde op het oog. Ergens op tig kilometer hoogte leverde de irritatie op het oog een wondje op de cornea die als een dolle is gaan ontsteken. En zo belandde mijn cliënte van een mooi reisje naar stiff upperlip country naar een reisje terug naar het ziekenhuis met een gezichtsvermogen van drie keer niks. Drie dagen lang om het uur druppelen en een angst om niet meer 100% scherp te zien. Gerechtigheid en een perfect schoolvoorbeeld voor potentiële ongehoorzame klanten.

Ze heeft mazzel gehad, van alle mogelijke aandoeningen die ze had kunnen oplopen. Hoe dan ook een stuk gerechtigheid, voor een klein stukje burgerlijke koppigheid in 2018

Ze wou heel simpel gezegd opnieuw haar ogen weer laten meten, immers de oogarts had gezegd dat het weer mocht. Haar gezichtsvermogen liet aan beide kanten een goed resultaat zien, 100% zonder al te veel problemen. Rechts bleek uiteindelijk wel veel lichtgevoeliger te zijn dan alle jaren hiervoor, en het topografiebeeldje liet een behoorlijke impact plek zien van waar de ulcer zat. Naar mijn persoonlijke idee meer dan voldoende gegronde redenen om haar een bril te adviseren, in plaats van zachte lenzen. Eventueel zou ze daglenzen mogen dragen voor specifieke hobbies of sport (maar dan ook alleen als het dan echt moet en niet anders kan). Mijn cliënte blij, want mijn advies kwam in deze wel overeen met wat de oogarts in het ziekenhuis zei. Er was slechts één heel klein probleempje.

De kosten, of het dan eventueel niet met twee-weeks lenzen af kon, scheelde dan toch weer in de kosten en beloofd, ze zou er echt heel veel voorzichter mee omgaan.

Nogmaals er kan weinig fout gaan, met contactlenzen, zolang je maar blijft nadenken en op een logische manier omgaat met lenzen. De problemen beginnen pas zodra jij niet meer nadenkt. Deze dame is een absoluut schoolvoorbeeld en zal ook zo gaan fungeren voor de wat als-jes voor klanten die minder goed luisteren. Uiteindelijk na flink op haar in te hebben gepraat….. kwam er een bril + daglenzen voor heel af en toe. Nu vingers kruisen voor de hoop dat mijn cliënt hard genoeg geschrokken is. #besociableandshare