Wanneer ik ondernemende opticiens spreek hoor ik altijd terug dat er veel energie gestopt moet worden in het samenstellen van een goede commerciële collectie. Immers een goede commerciële collectie zorgt voor de levensvatbaarheid van het bedrijf waar je voor werkt.

Maar wat maakt een collectie nu commercieel? Een rechthoekig lijntje? Standaard panto? Rond zonder inlevingsvermogen? Zwarte gaten zwart, wc-pot bruin of negenenveertig tinten grijs? Het probleem met het begrip commerciële collectie, is dat wanneer het echt commercieel is, het allang bij de torenhoge marges knaller om de hoek ligt. Een té commerciële collectie in de meest klassieke zin van het woord is net zoiets als SBS6, heel Nederland wil er niet naar kijken, maar wanneer de gordijnen dicht zijn en de geluidsdichte deuren gesloten worden, schakelt minstens half Nederland in om te kijken naar Steenrijk/Straatarm, Shownieuws, etc. Té commerciële monturen, zijn de John de Molletjes van de optiek.

En kijkend hiernaar, snap ik dat zoveel opticiens en ondernemende opticiens ervoor kiezen om juist dit soort commerciële collecties te voeren. Want als je klanten naar SBS6 kijken, zijn ze ook vast wel te porren voor een commercieel montuur, maar hoe onderscheidend ben je dan nog beste lezer, als jij dezelfde “John de Molletjes” hebt hangen, als je buurman met de hogere marges en de lagere prijzen? Het is iets waar ik hard tegen vecht, commerciële collecties zijn niet een montuur van het “bekende” merk, het is niet een montuur met een dertienduizend in een dozijn ontwerp, het zijn ook niet de monturen die zichzelf verkopen. En ja, ik zie je nu al de haren uit je hoofd trekken, schreeuwend en roepend naar deze column, “Ferdinand…….. Dit is verdomme de definitie van commercieel!”

Gewoon nee, nee en nogmaals nee, niet als het aan mij ligt tenminste.

Commercieel begint niet bij het montuur. Ik dacht altijd dat in een conservatief dorp midden op de Biblebelt, merken zoals Anne et Valentin, Hoet en Rigards niet zouden kunnen landen, té eigenzinnig om commercieel te kunnen zijn. Maar door enthousiasme voor het merk, het verhaal en de monturen zelf, zijn ze de meest commerciële monturen van de winkel geworden. Commercieel begint bij jezelf, jij kan bepalen of iets commercieel is. Het enige wat je nodig hebt is de overtuiging om het te doen, een dosis eigenwijs zijn en vooral Oost-Indisch doof zijn voor alle goed bedoelde adviezen van collega’s. Volg het hart, volg je ogen, volg je dromen…. Laat je niet verleiden om “John de Molletjes” in je winkel toe te laten… De mooiste monturen komen nog steeds van designers die iets doen uit liefde in plaats van voor het winstoogmerk

Commerciële brillen, die bepaal jij, niet John de Mol!