07:00 op een vroege mistige koele ochtend, de wekker staat te loeien op standje luchtalarm… Mijn ogen openen zich, en mijn lijf sleept zichzelf de badkamer in. Een dampende kop koffie, de ochtendkrant, een ontbijtje…. Mijn gedachten gaan uit naar de mooie monturen die vandaag weer op gezichten geplaatst gaan worden, het leveren van goed gezichtsvermogen, het verschil mogen maken en kunnen maken met producten waar ik achter sta, het is iets waar ik elke ochtend weer onrefractioneerbaar blij van kan worden.

De winkel opent zich, de deuren laten de geuren binnen van een koele start, de heldere opgeklaarde lucht die zwanger is van alle goede intenties. Het zonlicht dat binnenvalt kust de kleurrijke monturen, laat de ontspiegelende demoglaasjes flauw weerkaatsen. Mijn vinger glijdt nog eens langs de lijnen van de meest opvallende monturen, daarna gevolgd door het ontsmettingsdoekje… want corona. De telefoon gaat, een concullega voor een vriendschappelijk belletje…. “Ferdinand, wat doe jij met winkeldochters?”

Winkeldochters? Winkeldochters? Uithuwelijken was het gevatte antwoord, maar nee… ik heb eigenlijk geen winkeldochters was de conclusie van dat belletje. Is dat omdat het inkoopbeleid zo foutloos is? Is het omdat er alleen maar commercieel goede brillen inkopen? Is het omdat ik geen risico durf te lopen? Op alles is het antwoord nee, en het antwoord hoort ook nee te zijn. Het grootste verschil zit er in of je achter elke keuze staat, en inderdaad, ook achter de “foute keuzes”. Door dat te doen, heb je eigenlijk nooit winkeldochters toch?

Collecties samenstellen één van de allerbelangrijkste dingen in een optiekzaak, het is de koers die je wil varen, het is je identiteit die je moet gaan bepalen als optiek ondernemer. Het is dát wat jou onderscheidt van al die andere optiekondernemers. Het is ook precies de reden waarom misschien heel veel ondernemers blijven zitten met winkeldochters. Teveel optiekondernemers hebben last van een meervoudige identiteitsstoornis, we willen de hippe optieker zijn, met high-end luxury brands, maar niet te luxe natuurlijk, want diefstal. We willen merken hebben die jongeren aanspreken, maar niet te jong, want we willen ook ouderen aantrekken die zich niet willen associëren met jongeren. Wij willen monturen hebben liggen die je kan verkopen zoals je wil poepen zonder te drukken, maar we willen geen eenheidsdiarree. Als we ons echter teveel laten leiden door al die overwegingen, ben je snel een Blokker voor brillen in plaats van die onderscheidende optiekliefhebber die verhalen vertelt met monturen.

Daarom heb ik monturen liggen met een verhaal, niet de populaire keuzes, niet de monturen die iedereen aanspreekt, maar monturen die verkopen omdat ze doordacht zijn, omdat ze mij vertegenwoordigen. Het is de reden dat je mij vindt op de BOLD, een beurs met een verhaal.

Wat is jouw verhaal?